استانداردهای بررسی رفتار دولت میزبان در داوری‌های حقوق سرمایه‌گذاری

در دعاوی سرمایه‌گذاری تکلیف اصلی داور بین­المللی بررسی این موضوع است که تعهد دولت میزبان سرمایه چه بوده و اینکه آیا این تعهد نقض شده است یا خیر. تکالیف دول میزبان معمولاً در عبارات و استانداردهای کلی بیان می­شوند و این امر انجام رسیدگی و تصمیم داوری جهت نتیجه‌گیری را مشکل میسازد. در این مسیر، روشی که داوری برای ارزیابی اقدامات دولت میزبان در بررسی نقض یا عدم نقض تعهد به کار می­گیرد تا حد بسیاری متأثر از روش­هایی است که در سایر دعاوی حقوقی به کار گرفته می‏شوند. این مقاله با رویکردی تحلیلی و توصیفی قصد دارد کارآمدی روش­های ارزیابی رفتار در سایر دعاوی حقوقی را موردتوجه قرار داده و کارایی آن‌ها را در استفاده در دعاوی سرمایه‌گذاری را ارزیابی نماید. با توجه به آنکه اقدام دولت میزبان به‌عنوان یک حاکمیت مستقل در برابر یک شخص خصوصی خارجی موضوع دعوی و تصمیم داوری بین­المللی است، مقاله حاضر در نتیجه‌گیری نهایی، نظام حقوقی سرمایه‌گذاری و داوری‌های مربوطه را دارای اقتضائاتی می‌شناسد که آن را نیازمند یک روش نظارتی خاص و با اعمال استانداردهای نظارتی مشخصی می­سازد.